1 Ağustos 2010 Pazar

üzülme sen dostlarin var özleyip içten seven

isminin telaffuzunda kâh gülüp hüzünlenen

yakişmamiş son elbisen büyük sanki iki beden

beni avuntu söyleten dört bayram sensiz geçen
ve yok neşem
son nefeste yüzünü dahi görmeden
ansizin çekip giden bedende
sen yoktun neden
eceldi dostu gömdüren ölümdü kefeni giydiren

geri dönülmez diyarlarda tek bi basina senmisin?
saysam bütün dertlerimi bikmadan dinlermisin ?

0 yorum:

Yorum Gönder